HATAYLININ HATAYLIDAN BAŞKA DOSTU YOK BİRBİRİMİZE SAHİP ÇIKMANIN TAM ZAMANI

HATAYLININ HATAYLIDAN BAŞKA DOSTU YOK
BİRBİRİMİZE SAHİP ÇIKMANIN TAM ZAMANI

Ali Ceren Yazdı…

Sebzenin, meyvenin cennetinde yaşayan bir kent olarak ender de olsa kurulan pazarları dolaşıyorum. 
Vatandaşlarla sohbet ediyorum. Ağızlarından dökülen her kelime pahalılık. 
Bu pahalılık ne mazottan, ne yakıttan, ne de işçilikten kaynaklanmıyor. Fırsatçılıktan kaynaklanıyor. 
Domates, soğan, patates, meyveler 20’den aşağı değil hiçbiri. Asgari ücret bile alamayan depremzede vatandaş hangi birini alabilecek. 
Biz değil miyiz daha 7 ay önce ölümün kıyısından dönen. Tüm servetini 16 saniyede kaybeden. Bu neyin hırsı. 
Önceden aracı kazanır çiftçiler ezilir derdik. Şimdi ürününü köyden getiren çiftçimiz fahiş fiyat çekmeye başladı. Çadırda yaşayan depremzede vatandaş ağır tadıyla meyve sebze yiyemez oldu. Sözde Hatay yaş meyve sebze cenneti. 
Rusya’yı, Ukrayna’yı, Akdeniz hinterlandını doyuran Hatay, şu günlerde kendi kendini doyuramıyorsa, bize yazıklar olsun. Elbette herkes getirip sebil dağıtsın diyemeyiz. Ancak 5 kazanmaktansa 2-3 kazanıp herkes meyvesini sebzesini doğru düzgün yiyebilsin diyebiliriz. 
Bu çok zor olmamalı. 
Ben köydeki çiftçilerimizi de anlıyor ve hak veriyorum. Yaptıkları işin verdikleri emeğin karşılığı yok. Ama şehirdeki emekçinin de kazancı belli. Hele ki deprem ortamında çalışan var, çalışamayıp da ondan bundan gelen üç kuruş ile ailesini geçindirmeye çalışan var. 
---KUVAY-İ HATAY’İYE HAREKETİ---
Şu an eve çıkmak isteyen bir sade vatandaşa ev sahiplerinin verdiği fiyat 8-15 bin TL arasında. Hangi memur bu halde eve çıkabilecek. Memur dahi çıkamazsa Hatay şartlarında kim eve çıkabilecek. 
Her şeyi devletten bekliyoruz ya. 
Devletimiz şartlarını zorluyor, maaşlara zam yapıyor, doları dizginlemek için çalışmalar yapıyor. Politika eleştirilebilir, ancak bu çukurdan çıkmanın yollarını arıyor. Biz vatanını devletini sever görünen vatandaşlar meyvenin, sebzenin, etin, sütün, balın, her türlü nimetin beşiğinde, bereketli topraklarda yaşamamıza rağmen en pahalısını yemek durumunda kalıyoruz. 
Burada iş başta meyve sebze üreticilerimize, yaş meyve sebze ithalatçılarımıza, esnafımıza düşmektedir. Vatandaş doğru düzgün beslenmeli, bunun için de herkes fedakarlık yapmalıdır. Topyekun kalkınmanın tek yolu herkesin birbirine el vermesi, bu zor durumdan el ele çıkılmasıdır. 
Umuyorum Kuvay-i Hatay’iye hareketi bu yazım ile başlar dostlarım….

Kalın SAĞ’lıcakla…!!